Wyspa Wielkanocna

Jest to najbardziej oddalona i jednocześnie najbardziej mistyczna ze wszystkich wysp na Ziemi. Znana jest ona pod wieloma nazwami. Najczęściej używanym określeniem w języku polskim jest Wyspa Wielkanocna. Nazwa ta posiada swoje odpowiedniki w innych językach, jak na przykład Isla de Pascua w języku hiszpańskim, która to w rzeczywistości jest oficjalną nazwą tej wyspy. Miejscowa ludność, a także Polinezyjczycy z dzisiejszej Polinezji Francuskiej nazywają tę wyspę Rapa Nui (Wielka Rapa). Nazwa została nadana przez Tahitańczyków, którzy podróżowali wraz z europejskimi żeglarzami w XIX wieku. Niektórzy archeolodzy sugerują, że stara nazwa wyspy to Te Pito O Te Henua co oznacza "pępek świata". Nikt nie zna prawdziwej oryginalnej nazwy. Została ona zapomniana, jeśli kiedykolwiek istniała. Z powodu trwającego przez kilka wieków braku kontaktu z innymi wyspami możliwe jest, że żadna nazwa nie była używana. Po prostu nie było potrzeby, aby odróżnić tę wyspę od innych miejsc na świecie.

Wyspa Wielkanocna słynie ze swych gigantycznych kamiennych posągów w formie postaci ludzkich zwanych moai. Stosunkowo prymitywna cywilizacja była w stanie wyprodukować ok. 900 takich figur, wyrzeźbionych i ustawionych bez użycia narzędzi z metalu. Wyspa ta wciąż kryje wiele tajemnic. Nie do końca jesteśmy pewni dlaczego upadła ta cywilizacja. Dlaczego tak wiele posągów zostało wyrzeźbionych i przetransportowanych do świętych miejsc rozproszonych po całej wyspie? Dlaczego tak wiele z nich pozostało niedokończonych i porzuconych w kamieniołomie? Dlaczego większość posągów na platformach skierowanych jest twarzą w głąb lądu? Dlaczego wszystkie moai zostały ostatecznie przewrócone?

Niszczenie moai rozpoczęło się w XVII wieku. W wyniku przewrotu i wojny domowej rywalizujące ze sobą klany zaprzestały rzeźbienia posągów i zaczęły obalać te stojące na platformach. Moai często powalano twarzą w dół tak, aby spowodować pęknięcie posągu. Wyspa przeszła radykalne zmiany społeczne i religijne. Nowy kult zastąpił kulturę moai. Powstała nowa religia, skupiona wokół Orongo, która stworzyła własny styl w sztuce, wyrażany w rzeźbach z drewna i płaskorzeźbach skalnych.

Rapa Nui (Wyspa Wielkanocna) jest anomalią regionu polinezyjskiego. Pierwotna ludność zdziesiątkowana chorobami wprowadzonymi przez Europejczyków w drugiej połowie XIX wieku prawie wyginęła, do czego przyczyniło się również niewolnictwo. Chile zaanektowało wyspę w 1888 roku. Niewielkie pozostało z oryginalnej kultury Wyspy Wielkanocnej. Wszyscy mówią tu po hiszpańsku. Dziś jest to jedyna wyspa polinezyjska kontrolowana przez kraj Ameryki Południowej.